Miejsce, w którym znajdują się budynki mieszkalne graniczące z peryferiami miasta. Jest to dosyć przyjemne miejsce, gdyż nieopodal znajduje się mnóstwo zieleni sprzyjającej dobrej atmosferze, w szczególności wiśni. To tutaj znajdują się rezydencje mieszkańców, a także zwykłe małe chatki czy chociażby bloki. Każdy ma swój mały lub większy kącik na ziemi, w którym może odpocząć odcinając się od trudów rzeczywistości. Samowolka pełną gębą na pograniczu utopii.
Dotarłeś do centrum, decydujesz się wspiąć na ogromny wieżowiec górujący pośród wszystkich okolicznych budynków. Przyglądasz mu się uważnie rozmyślając, jakim sposobem człowiek jest w stanie stworzyć ten cud architektury. Gdy docierasz na szczyt zaczynasz się rozglądać, obserwujesz zatłoczone chodniki, zakorkowane drogi, przepełnione sklepy i galerie. Wokół wieżowca dominują budynki należące do największych światowych firm i tych okolicznych. Pośród nich dostrzegasz gmach kolektywu handlowego. Z zewnątrz charakteryzują go kunsztownie wykonane marmurowe posadzki, kolumny i arkady. Zaczyna się powoli ściemniać, ostatni raz rzucasz okiem na widok za sobą, żegnając się z górami na horyzoncie, panoramą peryferii i okolicznych dzielnic.
Opuszczone, stare i zaniedbane tereny. W okolicy można zauważyć kompleksy klubów i barów, które są otwarte przez całe dnie, na okrągło. Nikt o nich już nie pamięta, a odwiedzane są tylko przez bandytów oraz drobnych złodziejaszków. Jedynymi celami, dla których się tutaj pojawiają jest chęć wzbogacenia się oraz poszukiwanie zaczepki. Studenci nie powinni się tutaj nigdy pojawiać, nie wiadomo przecież, co może ich zaatakować. W dodatku to miejsce roi się od dziwnych istot nieznanego pochodzenia. Cała dzielnica została odgrodzona od reszty, jednakże zdarza się, że mieszkańcy łamią zakaz wchodzenia na jej teren. Nawet pomimo tego, że strzegą go i patrolują członkowie Gwardii Św. Marianny.
Obserwujesz morze, gdy twoją uwagę zaczyna przyciągać port. Na pierwszy rzut oka, wydaje Ci się zwyczajnym, jak na nowe standardy, miejscem, lecz przyglądając mu się uważniej zaczynasz rozumieć jego skrajnie różnorodne zakątki. Obserwując od strony centrum zauważasz wiele kurortów, hoteli, luksusowych apartamentów i prywatnych przystani. Następnie jego krajobraz przechodzi w strefę targów, kawiarenek i popularnych nadmorskich sklepów. Właśnie tutaj tłoczą się największe grupy ludzi wypoczywając. W końcu dostrzegasz najodleglejszą część portu, łączącą się już na horyzoncie z peryferiami. Miejsce to wydaje się ponure, przesłonięte ogromną ilością magazynów, pobliskich fabryk i manufaktorii.
Najbardziej odległa od centrum część metropolii, a jednocześnie największa. Peryferia ciągną się szerokim okręgiem wokół miasta, otaczając wszystkie jego dzielnice. Ich granice stanowi z jednej strony najbardziej wysunięta i zaniedbaną część portu, a z drugiej klify, wybrzeża po przeciwnej stronie miasta. Tą część można śmiało nazwać najspokojniejszą, brakuje tu odgłosów korków i tłumów ludzi śpieszących się do pracy. Przypominają przedmieścia, lecz z większą ilością parków i stref wypoczynku, z których właśnie słynie. Brakuje tu gdzieniegdzie gęsto zabudowanych uliczek, jednak wbrew temu jest to dość zaludnione miejsce. Wielu uczniów pochodzi z tego obszaru, lecz z powodu odległości decydują się w większości przenieść na czas nauki do akademików.
